Poezja OgoorKa

"Kiedy Bóg umarł"

Kiedy Bóg umarł, na pogrzeb boski
nie przybył nikt, z tych których stworzył
pod koniec tylko , pod czarnym płaszczem
zjawił się szatan by hołd mu złożyć
stał w strugach deszczu bo niebo tylko,
Było do płaczu tego dnia skore,
Jeden on kwiat położył na grobie ,
Czarną zmokniętą od deszczu różę,
Pochylił głowę, spojrzał na płytę,
Na ten z nazwiskiem napis głoszący,
"Tutaj spoczywa zmarły zbawiciel,
nasz wieczny sędzia Bóg Wszechmogący",
spojrzał na kamień na zimną ziemię,
na opuszczony, biedny nagrobek
i jedną łzę uronił chyłkiem,
i poszedł w dal by także odejść.


"Siódmego dnia"

Siódmego dnia stworzenia świata,
Gdy zwyciężyła niepewność i trwoga,
Usiadł sam człowiek i w gęstej ciszy,
Na obraz siebie wymyślił boga.


"Gwiazdy"

Jest już późno, nie widać gwiazd,
Chociaż ja wierzę że one istnieją,
Teraz jest zima i o tej porze,
Dawno już światła dnia nie jaśnieją.
Jedynie miasto bije swym blaskiem,
Burząc pradawny zwyczaj natury,
W tym wielkim mieście chyba ja tylko
Wierzę w te gwiazdy co świecą u góry.