Biologia a komputery, czyli porównanie wirusów biologicznych z komputerowymi

      Aby porównać wirusy biologiczne z komputerowymi muszę napisać kilka słów o genetyce. Genetyka jest nauką związaną z żywym organizmem traktującą go, jako kod genetyczny. Kod genetyczny jest to sekwencja zasad (Adenina, Cytozyna, Guanina lub Tymina) połączonych z cukrem (Pentoza) i kwasem fosforowym, tworzących pojedynczą nić DNA.

G T C G A T
* * * * * *

*P*C*P*C*P*C*P*C*P*C*P*C*P*C*P*

C - cukier
P - kwas fosforowy
a - adenina
c - cytoza
g - guanina
t - tymina

      Zasady te łączą się odpowiednio parami, adenina z tyminą, a cytozyna z guaniną, w podwójną nić zostaje rozkręcona i następuje pęknięcie na granicy adeniny z tyminą i cytozyną z guaniną. Następnie RNA, który jest transporterem, dostarcza brakujące substancje (czyli kwas fosforowy, cukier i zasady) z obszaru komórki, łącząc je odpowiednio ze sobą. W wyniku tego tworzą się dwie podwójne nici DNA. Wszystkie te procesy zachodzą na terenie jądra komórkowego. Ze względu na sposób powielania materiału genetycznego, wirusy można podzielić na LIZOGENNE i LITYCZNE. Wirusy lizogenne po wniknięciu do organizmu dołączają kod do kodu genetycznego gospodarza. RNA kopiując nić DNA skopiuje ją wraz z kodem wirusa. W ten sposób następuje jego rozmnożenie. Wirus taki niczym się nie objawia, aż do wystąpienia warunków sprzyjających infekcji. Sytuacja z wirusami komputerowymi jest w tym przypadku w pełni analogiczna. Wirus dołącza swój kod do kodu programu (program pełni tu funkcję organizmu, a kod genetyczny jest odpowiednikiem kodu programu), a replikacji odpowiada procedura kopiowania. Zarażony program zachowuje poza tym swoje normalne funkcje.

      Inaczej sprawa wygląda w przypadku wirusów litycznych. Po wniknięciu do komórki żywiciela następuje przestawienie metabolizmu tej komórki tak, aby cały aparat powielający DNA powielał tylko materiał genetyczny wirusa, na skutek czego powstaje niezliczona ilość cząstek wirusowych zdolnych do dalszej infekcji. Są to wirusy dość groźne, ponieważ komórki raz zaatakowane zostają doszczętnie zniszczone. Tutaj także zachodzi podobieństwo. Występuje ono w przypadku wirusów nakładających swój kod na kod infekowanego programu, a nie, jak w poprzednim przypadku, doklejających się na końcu. Oczywiście oryginalny program zostaje w ten sposób całkowicie zniszczony i całe jego działanie ogranicza się do mnożenia wirusa.

      Z tych opisów wynika, że główną, wspólną cechą wirusów jest to, że nie mogą one występować bez organizmu - żywiciela. Odizolowane od środowiska są niegroźne. Wirusy komputerowe jako samodzielne, wysterylizowane programy są ciągiem nic nie znaczących bajtów. Uaktywnienie następuje dopiero po wniknięciu w system i dołączeniu swojego kodu do kodu programu. Jeśli chodzi o działalność destrukcyjną, to mogą ją wywołać zarówno wirusy komputerowe, jak i biologiczna.

      Objawami tych pierwszych jest: wypisywanie różnych komunikatów, resetowanie systemu, formatowanie dysków, wykradanie informacji itd., natomiast tych drugich są wszelkie symptomy chorób wirusowych takich jak: grypa, ospa, tężec czy katar. Podsumowując, można stwierdzić, że definicja wirusa biologicznego (jest to organizm posiadający własny kod genetyczny, którego głównym zadaniem jest dołączenie go do kodu żywiciela w celu powielania się) jest analogiczna do definicji wirusa komputerowego (jest to program, którego głównym zadaniem jest dołączenie swojego kodu do kodu innego programu w celu powielania się).