XML Link Language

XLink

Z chwilą w której powstał XML stało sie jasne, ze dotychczas istniejący system łączenia dokumentów jest niedoskonały i niewystarczający.

Łącza istniejące w HTML są bardzo ograniczone; HTML umożliwia tworzenie jedynie jedno kierunkowych łączy, praktycznie uniemożliwiają określenie dokładnego położenia dokumentu do którego sie odnosimy. Te oraz inne jego wady sprawiły, że potrzebne stało sie stworzenie odpowiedniego na miarę XML technologii łączenia dokumentów - XML Link Language.

Składnia

XLink, tak jak XML opisuje ogólny model łączenia dokumentów, nie zawierając w sobie konkretnych elementów odpowiedzialnych za łączenie dokumentów. Innymi słowy - funkcje elementu łączącego może pełnić, każdy, dowolny element dokumentu.

Bardzo ważną częścią elementów łączących są lokalizatory, z nimi też zapoznamy sie w pierwszej kolejności.

URI#id - pobierany jest cały zasób, a następnie część określana przez identyfikator

URI|id - W tym wypadku decyzję co do dokumentu podejmuje aplikacja

Aby skorzystać z łączy istniejących w XLink konieczne jest zdefiniowanie przestrzeni nazw XLink:

<lacze xmlns:xlink="http://www.w3.org/1999/xlink">
tutaj zawartość
</lacze>

W XLink występują dwa rodzaje łączy - proste oraz złożone. Łącza proste swą budową przypominają łącza HTML dlatego też od nich zaczniemy. Poniżej prezentuje najprostszy przykład łączą w XML:

<lacze xmlns:xlink="http://www.w3.org/1999/xlink" xlink:type="simple" xlink:href="2.xml"/>

Do naszego prostego łącza możliwe jest dodanie atrybutów określających jego zachowanie - xlink:show. Może on przyjąć jedna z wartości:
embed - wstawia zawartość do aktualnego okna
replace - zastępuje obecny dokument docelowym, dział tak jak link w HTML
undefined - zależnie od aplikacji
new - otwiera dokument w nowym oknie; odpowiednik target="new"

Kolejny element określa kiedy łącze zostanie aktywowane - xlink:actuate. Może on przyjąć jedną z trzech wartości:

onRequest - tylko na żądanie użytkownika
undefined - zgodnie z przeglądarką
onLoad - w chwili załadowania
Przejdźmy teraz do bardziej zaawansowanej technologii - łącz złożonych.

<jedenlink xmlns:xlink="http://www.w3.org/1999/xlink" xlink:type="extended" xlink:title="serwis webmasterow">
<nazwa xlink:type="resource" xlink:role="tu">HTMLZone <miror1 xlink:type="locator" xlink:href="http://www.language.pnet.pl" xlink:role="tutaj"/>
<miror2 xlink:type="locator" xlink:title="serwis webamsterow2" xlink:role="tam" xlink:href="http://www.language.pnet.pl/index.php3"/>
</jedenlink>

Za pomocą xlink:type="extended" deklarujemy łącze złożone. Atrybut role opisuje funkcje zasobu, jednak jest on w całości przeznaczony dla przeglądarki.

Stworzony przez nas odnośnik zawiera w sobie trzy zasoby - "HTMLZone" oraz dwa znajdujące się w sieci.

Do opisu elementów łączących znajdujących się lokalniw służy resource, do odległych elementów ( odległych w sensie innego dokumentu ) locator.


W3C
Polska ( bardzo dobra ) strona o XML