Darmowa prenumerata - tu i teraz!
Menu
  - Redakcyjne
  - Strefa NN
  - Net
  - Teksty poważne
  - Polemiki
  - Meritum
  - Filozofia
  - Szkoła
  - Nauka
  - Poezja
  - Opowiadania
  - Komputery
  - Muzyka
  - Wstępniak
  - Wywiad z Dariuszem Majgierem
  - Biologia a komputery, czyli porównanie wirusów biologicznych z komputerowymi
  - Desktop Publishing
  - Elektrostatyka
  - FORTH. Część I
  - Takie sobie bajdurzenie o komputerowym niczym...
  - Witaj w moim... Świętym Cesarstwie czyli o e-państwach
  - Przegląd stron - Psychologia
  - Historia DOS'a
  - Tęsknota Dziadka
  - Wirus tu, wirus tam, czyli krótka historia wirusów
  - Zawodność oprogramowania komputerowego
  - XML Link Language
  - XML Pointer Language
BezImienny - wersja online!
Serwery wirtualne - MySQL, PHP, CGI, SSH...
Poprzedni artykułNastępny artykuł Komputery  

XML Pointer Language

XML Pointer Language, zajmuje się opisem schematu adresowania części dokumentu. Technologia ta oparta jest o XPath który to określa drzewiastą dokumentu XML.

XPointer umożliwia dokładne określenie konkretnego węzła w dokumencie, niewymagające przy tym aby był on specjalnie wyróżniony. Aby wybrać konkretny element możemy skorzystać z jego nazwy, kolejności występowania, typu lub też relacji z innymi elementami zawartymi w dokumencie.

XPointer opiera się na ścieżkach dostępowych. Każda ścieżka składa się z kroków które to określają miejsce docelowe. Aby lepiej wyrazić o co chodzi zademonstruje to na przykładzie:

<?xml version="1.0">
<dokument>
<temat>Temat
</temat>
<akapi>jakis tekst</akapi>

Załóżmy teraz, że chcemy wskazać zawartość elementu akapit:

xpointer(/child::dokument/child::akapit)

W tym wypadku wybraliśmy część /child::dokument okresla, ze wybraliśmy wszystkie elementy potomne węzła podstawowego dokument. Dalej child::akapit oznacza, że wybraliśmy wszystkie elementy potomne dokument o nazwie akapit. Ponad do w XPoiter istnieje jeszcze 12 rodzajów osi:

1. ancestor - wybór wszystkich rodziców węzła kontekstowego aż do węzła podstawowego
2. ancestor-or-self - wybór węzła kontekstowego i wszystkich węzłów które go zawiera jaw sposób pośredni lub bezpośredni
3. attribute - wybór atrybutów węzła kontekstowego
4. child - wybór potomków ( bezpośrednich ) węzła kontekstowego
5. descendant-or-self - wybór węzła kontekstowego i jego wszystkich potomków
6. descendant - wybór wszystkich potomków węzła kontekstowego
7. following - wybór wszystkich elementów, występujących kolejno po elemencie kontekstowym pomijając jakakolwiek hierarchię
8. following-sibling - wybór wszystkich węzłów występujących po węźle kontekstowym posiadających ten sam elemnt-rodzic
9. parent - wybór bezpośredniego rodzica węzła
10. preceding - wybór wszystkich węzłów pomijając jakąkolwiek hierarchię występujących przed węzłem
11. preceding-sibling - wybór wszystkich węzłów przed węzłem posiadających tego samego rodzica
12. self - wybór węzła

Wyboru węzłów możemy ponadto dokonać w inny sposób:

* - wybór wszystkich węzłów elementowych
node() - wybór wszystkich
text() - wybór węzłów tekstowych tj.
processing-instruction() - wybór węzłów z instrukcjami przetwarzania
point() - wybór określonego miejsca w blokach tekstu
range() - XPointer dostarcza narzędzi do wyboru określonego zakresu z dokumentu. W tym celu należy określić ścieżkę dostępu.
Przykład ( do punktu 3 )

dokument/attribute::kolor

Przykład ( do punktu 7 )
//temat/following::*[position()=6]

Ponadto XPointer zawiera w sobie cztery funkcje zawierające zbiory węzłów:

id() - funkcja zwraca ten element dokumentu który zawiera konkretna wartość id.
root() - zwraca wartość węzła podstawowego
here - funkcje tę stosuje się najczęściej w przypadku linków wewnątrz dokumentu
origin() - dział podobnie jak poprzednia, jest jednak uznana w połączeniach autonomicznych.


W3C
Polska ( bardzo dobra ) strona o XML

Poprzedni artykułWstępNastępny artykuł