Geny śmierci

Śmierć. Zazwyczaj ten termin nie kojarzy się nam najlepiej. Jest to cel do którego dąży każdy człowiek, obojętnie czy ma na to ochotę czy nie. Śmierć może być nagła, niespodziewana, a także naturalna. I właśnie tym drugim jej rodzajem chciałem się zająć. Każdy człowiek nawet najzdrowszy w końcu umiera. Często bywa tak, że u danego nieboszczka nie wykryto żadnej przyczyny zgonu. Wtedy właśnie jego śmierć określa się mianem naturalnej. Ale co jest przyczyną takiej śmierci? By odpowiedzieć na to pytanie musimy zajrzeć do wnętrza pojedynczej komórki organizmu żywego.
W każdej dzielącej się komórce, przy każdorazowym jej podziale końcowe odcinki chromosomów, zwane telomerami skracają się. Są one swego rodzaju licznikiem podziału komórki, który zmniejsza się u człowieka o około 15 par nukleotydów rocznie. Natomiast u osób z zespołem Wenera, chorobą szybszego starzenia się, proces ten postępuje o wiele szybciej. Jako, że telomery nie posiadają zbyt ważnych informacji, po każdej ich stracie nie dzieje się nam nic nadzwyczajnego. Jednak co każdą stratę koniec łańcucha nieubłaganie zbliża się do genu hamującego podział komórki, co wróży kłopoty.
Niedawno odkryto, że istnieją geny, które są wstanie przedłużyć lub nawet zatrzymać taki proces liczenia, na razie jednak nie ma możliwości, przetworzenia ich w "eliksir nieśmiertelności".
Co będzie dalej, zobaczymy. Ale czy na pewno chcielibyśmy być nieśmiertelni.
Czy chcielibyśmy żyć o następne 30 lat dłużej i przez te dodatkowe dni, miesiące, lata męczyć się z jakimiś chorobami wieku starczego? Albo czy chcielibyśmy przedłużać życie złodziejom, oszustom i kłamcom.
Przyznajecie chyba, że coś takiego budzi w nas pewne obawy.