Twój ulubiony magazyn on-line

 Film    
Poprzedni artykuł Następny artykuł

Text

Cześć!!


      W tym wydaniu textu zobaczycie w akcji Rising_son'a, który przełożył specjalnie dla WAS text o Q. Tarantino (halo? Fani Tarantino?? Odezwijcie się do mnie!!), a niejaki Scream spłodził zestawienie wszystkich trzech "Krzyków" Wesa Cravena - co więcej oboje postanowili pokazać Wam swoją twórczość!! Zapraszam więc do lektury i skrobnięcia czegoś czasem do JJa...

NN FILM


Q. TARANTINO

"Opowiadam historię którą już widziałeś wiele razy.
Będziemy trzymać się najstarszych schematów na świecie,
po czym jednak wybierzemy się na księżyc"



Quentin Tarantino, syn szesnastoletniej studentki pielęgniarstwa Connie oraz dwudziestojednoletniego studenta prawa i początkującego aktora, na wpół Irokeza Tonny`ego, urodził się w 1963 r. w Knoxville w stanie Tennessee. Nazwany został po postaci Quint`a, granej w filmie "Gunsmoke" przez Burt`a Reynold`a.

Gdy miał dwa lata rodzina przeprowadziła się do South Los Angeles gdzie Quentin spędził swoje dzieciństwo. Już we wczesnym wieku jego matka zwykła zabierać go do kina; z ośmioma latami widział "Carnal Knowledge", z dziewięcioma "Deliverance". Już wtedy Tarantino zakochał się w kinie i chodził tamże gdy tylko nadażyła się ku temu okazja.

W wieku 22 lat dostał pracę w "Videos Archives", sklepie z filmami-video w Manhattan Beach w stanie Kalifornia, gdzie wraz z Rogerx`em Avary`m spędzał całe dni na oglądaniu, roważaniu i komentowaniu filmów-video.

Jego pierwszy film "My Best Friend`s Birthday" (nie ukończony) powstał w 1986 r., jego pierwszy scenariusz "True Romance" rok później. W tym czasie Quentin uczęszczał do szkoły aktorskiej i ułożył sobie zakres jego (nie posiadanego) doświadczenia aktorskiego, który zawierał role w filmie Jean`a Luc`a Goard`a pt. "King Lear" (ponieważ nikt w Hollywood nie słyszał nic zarówno o filmie jak i o reżyserze) oraz role w "Dawn of the Dead" Georg`a Romero (ponieważ przypominał motorzystę z jednej sceny). Jego rola w "King Lear" jest rzeczywiście wymieniona w przewodniku po filmach-video Leonard`a Maltin`a.

W 1988 r. Tarantino ukończył swój drugi scenariusz "Natural Born Killers" a ten do "True Romance" sprzedał w 1990 r. za $ 50.000. Zarobione pieniądze postanowił wykorzystać do zrealizowania jego trzeciego scenariusza "Reservoir Dogs" ("Wściekłe Psy") na szesnastomilimetrowej, czarno-białej taśmie, z jego przyjaciółmi w rolach głównych. Doszło w końcu do tego że opuścił swoje dotychczasowe miejsce pracy (sklep-video) aby sporządzać transkrypcje dla małej hollywoodzkiej firmy CineTel. Tam właśnie poznał trafem losu Lawrence`a Bender`a. Bender uczęszczał na lekcje aktorstwa prowadzone przez przyjaciela żony Harvey`a Keitel`a. Keitel przeczytał scenariusz i był pod wystarczająco dużym wrażeniem aby wspomóc Tarantino finansowo, doradzić mu przy obsadzie głównych ról, oraz nawet samemu zagrać w filmie. Zachwycenie Keitela przekonało również dwóch dalszych reżyserów, Monte`a Hellman`a i Richard`a Gladstein`a, do przyłączenia się do projektu.

W 1991 r. Tarantino nakręcił pare scen na festiwalu filmowym Sundance z sobą w roli Mr. White`a ("Biały") oraz Steve`m Buscemi w roli Mr. Pink`a ("Różowy"). Gotowe sceny zostały pokazane paru ludziom związanym z filmem aby Ci je skomentowali; szczególnie zachwycona była grupa do której należał Terry Gilliam. "Reservoir Dogs" zadebiutował w końcu na Sundance`92, po czym pojawiał się na różnych festiwalach filmowych na całym świecie. Po Sundance rozpowszechnianiem filmu zajęła się firma Miramax i tak został on wydany w 1992 r. w USA, a 8. Stycznia 1993 r. w Wielkiej Brytanii.

W 1992 r. Tarantino jeździł po różnych festiwalach promując swój film i pracując w międzyczasie nad nowym scenariuszem, Pulp Fiction, któremu później było dane wygrać Palme D`Or na festiwalu w Cannes w 1994 r., i który pławiąc się w niesamowitej popularności oraz aprobacie krytyków wszedł 14 Września 1994 r. na ekrany kin Wielkiej Brytanii, a tydzień później również USA. Pulp Fiction został jednym z najpopularniejszych filmów 1994 r., przy czym zarobił w sumie ponad 100 milionów dolarów, został pare razy nominowany do Acadamy Award w kategoriach: Best Picture (najlepszy film), Best Director (najlepszy reżyser), Best Actor (najlepszy aktor), Best Supporting Actor and Actress (najlepszy/a drugoplanowy / aktor i aktorka), i wygrał Oskara w katergorii: Best Original Sreenplay (najlepszy oryginalny scenariusz). Utrzymując się na fali sukcesu "Pulp Fiction", produkując oraz rozpowszaechniając filmy ramieniem firmy "Rolling Thunder" poprzez Miramax, współpracując nad realizacją antologicznego filmu "Four Rooms" ("Cztery Pokoje"), reżyserując jeden epizod "ER", popularnego telewizyjnego programu, i występując często w filmach oraz telewizji, Tarantino został bardzo ważną postacią w hollywoodzkim świecie.

Jego ostatni film "Jackie Brown" doczekał się również wielkiego sukcesu zarabiając już w pierwszym tygodniu po premierze więcej kasy, niż wyniosła jego realizacja, i figurując u wielu krytyków w pierwszej dziesiątce ich ulubionych filmów. Poza tym został on nominowany do dwóch nagród "Golden Globe" w kategoriach: Best Actress (Pam Grier) i Best Actor (Samuel L. Jackson).

Przekład: Risingson



SCREAM OPOWIADA O BARDZO KRZYK-LIWYM OSTATNIO TEMACIE...

1). FABUŁA

KRZYK
Pierwsza część ze znakomitej trylogii Wes'a Craven'a. Film zaczyna się dźwiękiem telefonu (przerażające..!!! :))) Pierwszą ofiarą psychopaty w bardzo ciekawej i przerażającej niczym obraz Muncha masce jest Casey Becker. Gdy odbiera telefon zaczyna się mordercza gra... Tajemniczy nieznajomy zadaje pytania na temat horrorów. Grozi, że jeśli nie będzie grać lub odpowie źle - zginie. I jak się pewnie domyślacie Casey wybiera którąś z tych możliwości :)) Oczywiście wiadomo co się z nią dzieje...
Sidney Prescott, której matka została zamordowana około rok temu staje się następnym celem mordercy. Za gwałt i morderstwo jej matki Morin Prescott, zostaje skazany na karę śmierci (dzięki zeznaniom Sidney) Cotton Were, w którego niewinność wierzy z kolei Gale Weathers. Sid także otrzymuje telefon od tajemniczego psychopaty, ale pierwsza próba jej zabicia kończy się niepowodzeniem (zresztą jak i kolejne:). Pierwszym podejrzanym jest jej chłopak Billy Loomis. Zostaje on aresztowany, lecz niedługo po tym zwolniony z powodu braku dowodów... Poza tym w czasie kiedy Billy siedział w areszcie Sidney otrzymała po raz drugi telefon od mordercy. Całą sprawą interesuje się oczywiście policja i reporterzy. Gale Weathers, o której już wcześniej wspominałem jest właśnie reporterką... niekoniecznie lubianą :) Jeśli chodzi o policję to ona także ma bardzo charakterystycznego przedstawiciela w filmie. Jest nim zastępca szeryfa Dwight "Dewey" Riley - starszy brat Tatum, która jest jedną z dziewczyn w grupce przyjaciół. A ci przyjaciele to: Sidney Prescott (oczywiście:), Billy Loomis, Stu Macher, Randy Meeks (i co jasne Tatum). Randy jest postacią bardzo istotną w serii Krzyków. W każdej z części opowiada on o obowiązujących zasadach. A ma dużo do powiedzenia na ten temat, gdyż jest maniakalnym miłośnikiem horrorów (podobnie zresztą jak Billy, Stu... i my wszyscy:).
Powracając do samej fabuły: Akcja się rozkręca, Sidney nie może już się czuć bezpiecznie także w szkole (w damskiej ubikacji zaatakowana zostaje przez faceta w czarnej pelerynie). Dyrektor Himbry odwołuje zajęcia w szkole, w której zresztą nie długo po tym zostaje wypatroszony i powieszony na słupku bramki. W miasteczku ogłoszona zostaje godzina policyjna... Finał filmu rozgrywa się w domu Stu Machera, w którego garażu w dość ciekawy;) sposób ginie Tatum - dziewczyna Stu. W pobliżu domu ginie także Kenny - operator kamery Gale Weathers. O samej końcówce filmu przeczytajcie w części Zakończenie i Mordercy.

P.S. Recepta na przeżycie w razie telefonu od mordercy ;)) :
1. Mordercą w "Halloween" był Michael Mayers.
2. W filmie "Piątek 13-ego" mordowała matka Jasona
Jason robił to w klolejnej części.


KRZYK 2
Po około dwóch latach od wydarzeń w Woodsboro morderca w białej masce powraca. Jego pierwsze ofiary to dwójka czarnoskórych studentów. Giną oni w kinie na oczach setek ludzi (którzy myśleli, że to pokazówka) podczas premiery filmu Stab. Film ten został nakręcony na podstawie książki Gale Weathrs opowiadających o wydarzeniach w Woodsboro. Podczas premiery filmu rozdawali kostiumy podobne do tych, które miał morderca - nikt się więc nie przejął obecnością jeszcze jednej osoby w masce. Rozdawali też urządzenia do zmiany głosu (tam to mają dobrze...:), a więc gdy Sidney Prescott (cel mordercy z poprzedniej części) otrzymuje telefon i w słuchawce słyszy znajomy głos mordercy zbytnio się tym nie przejmuje... i słusznie, bo z początku były to idiotyczne żarty młodzieży zafascynowanej filmem. Jednak gdy dowiedziała się o morderstwach lekko się zaniepokoiła... Sid i Randy studiują razem, więc on także nie ma powodu do śmiechu... Kolejną postacią znaną z poprzedniej części jest teraz już były zastępca szeryfa Dewey Riley, który przyleciał jak tylko dowiedział się o zabójstwach. Z poprzedniej części z osób, które przeżyły jest na miejscu wydarzeń niezapomniana reporterka Gale Weathers. Oczywiście jest tam ona w poszukiwaniu sensacji i materiału na kolejną książkę. Sidney ma nowych przyjaciół i chłopaka, który jak ona twierdzi nie ma skłonności psychotycznych. Jej chłopak ma na imię Derek, jej nowi przyjaciele to Hallie, Mikey. Akcja się rozwija... Giną kolejne osoby, wśród których jest przyjaciółka Sidney, a także niezapomniany Randy.
Finał rozgrywa się tym razem w teatrze. Przeczytajcie o nim w dziale zakończenie i mordercy.


KRZYK 3
W trzeciej części Krzyku fabuła jest bardzo pogmatwana. Zaczyna się sceną, w której Cotton Weary ( w pierwszej części oskarżony o morderstwo matki Sidney) jedzie samochodem przez miasto. Facet otrzymuje standardowo telefon od mordercy. Początkowo nic takiego, raczej nie podejrzewa, tym bardziej że jest to kobiecy głos, ale po chwili dowiaduje się, że jego ukochana zginie (oh! Jak to dramatycznie zabrzmiało;)). Cotton wpadł w lekki szał i pędzi przez miasto ile sił w... silniku [:)]. Próbuje telefonicznie powiadomić o tym swą dziewczynę, ale ona (jak to w horrorze) brała prysznic, poza tym muzyka grała trochę za głośno (What If - Creed). No nic... Cotton dał sobie spokój z telefonem. Nagle dziewczyna usłyszała jakieś szmery i trochę się zaniepokoiła. Myślała, że to Cotton próbuje ją nastraszyć (jak to zwykle robił). Lecz gdy zobaczyła mordercę w masce z nożem przestała myśleć (stała się cycatą blondynką;). Była pewna, że to Cotton, tym bardziej, że gość mówił jego głosem. Dlatego kiedy na miejsce przybywa właściwy Cotton biedak jest przegrany - jego ukochana rzuca się na niego z łomem. A to był jej błąd... śmiertelny... dla obojga... Aha, zapomniałem dodać, że Cotton (zanim został pocięty:)) zrobił wreszcie karierę telewizyjną, o której tak namiętnie marzył. Ale teraz to już chyba dla niego nieistotne;).
A tymczasem w Hollywood (-małej, cichej, spokojnej mieścinie;))) trwają prace nad trezecią jż częścią filmu kręconego na podstawie wydarzeń z Woodsboro - Stab. Na planie filmu spotykają się były z-ca szeryfa Dewey Rilay, oraz reporterka Gale Weathers. Wieścią o śmierci Cotona byli wstrząśnięci... jednocześnie wiedzieli, że to dopiero początek krwawego końca trylogii. W trzeciej części Krzyku Gale nie jest już upierdliwą dziennikarką wtykającą kamerę w każdy możliwy zakamarek. Chyba trochę dorosła poo tych paru latach...
A tymczasem Sidney Prescott ma się całkiem dobrze. Ustatkowała się i pracuje w telefonie zaufania. Ma teraz na imię Laura. Czuje się dobrze, dopóki nie dostaje telefonu od mordercy... Przyjeżdża do Hollywood, gdzie spotyka Dewego oraz Gale.
A na planie filmu niewesoło... Giną kolejni aktorzy - wg scenariusza Stab 3. Nie wiadomo kto jest zabójcą i kogo podejrzewać. Dewey, Gale i Sid spotykają siostrę ich starego przyjaciela Randy'ego, który zginął w drugiej części Krzyku. Daje i kasetę, którą Randy kazał im przekazać w razie jego śmierci. Na tej kasecie przedstawia zasady, jakie obowiązują w trylogii.


2). ZAKOŃCZENIE I MORDERCY

KRZYK
W Krzyku, zakończenie jest jedną z wielu najmocniejszych stron filmu (choć to właśnie sam film jako całość jest swoją ogromną mocną stroną!). Jest bowiem niesamowicie zaskakujący. Raczej na pewno nie da się odgadnąć kto jest mordercą, a przynajmniej tego, że jest ich dwóch wskazując odpowiednich. Szczególnie po tym, jak jeden z nich, Billy Loomis zostaje rzekomo zamordowany... Ale tak naprawdę zostaje tylko bardzo sprytnie pochlapany syropem kukurydzianym przez swojego wspólnika:) Otóż mordercami są Billy Loomis i Stu Macher. Billy jak pamiętacie był już podejrzany w tej sprawie, ale zwolniony z aresztu z powodu braku dowodów. Czyli Randy miał rację - mówił, że fabuła w horrorze musi być i zwykle jest bardzo prosta... Zbyt skomplikowana fabuła zraża docelową publiczność. Mówił też, że gdyby policja obejrzała Bal maturalny bez problemu złapaliby mordercę. Więcej o zasadach Randy'ego możecie przeczytać jeszcze w tym numerze. A wracając do samych morderców... Jakie mieli oni motywy...? Otóż Billy dokańczał swoje dzieło zemsty za rozwód swoich rodziców. Rok temu zabił matkę Sidney - Maureen Prescott. Choć po obejrzeniu Krzyku 3 zauważamy, że to co go tknęło do morderstwa było w istocie inne, związane z mordercą z "trójki". Teraz przejdźmy do motywów Stuart'a. No cóż on jakby to powiedzieć...on nie miał motywów. Był po prostu stuknięty (Billy zresztą też, ale miał motyw). A jako swój motyw podał: Presja grupy rówieśniczej. Ogólnie trzeba przyznać, że obydwaj stanowili porządny, zgrany duet, tylko pod koniec się biedakom zaczęło wszystko chrzanić :)))))


KRZYK 2
No cóż... W drugiej części filmu zakończenie jest nieco mniej zaskakujące, bo można się od początku filmu domyślać, że morderców jest dwóch. I tak właśnie jest. Teraz tylko pozostaje rozszyfrować kto to... Po części też jest to mniej skomplikowane, bo jednym z nich jest...uwaga, uwaga: Mikey!! Można się było domyślić. Problem jest jednak z tym drugim. To jest raczej mało prawdopodobne, żeby odgadnąć. Jest nią (!) reporterka... Debbie Salt, a raczej tylko podszywająca się pod nią matka Billego Loomisa - mordercy z poprzedniej części. Jakie były motywy morderców? Jak zwylke - Mikey był po prostu stuknięty, chciał rozgłosu. Natomiast pani z rodu Loomis'ów miała nieco ambitniejszy, choć tradycyjny motyw. Mianowicie zemsta za śmierć swego syna Billego. Mikey był tylko narzędziem w jej rękach - na końcu sama go zastrzeliła. Oczywiście ona też zginęła - z rąk znanego nieco z Krzyku Cottona Weary'ego, który był niesłusznie oskarżony o morderstwo Maureen Prescott.


KRZYK 3
W trójce zakończenie jest wyjątkowo długie i zawiłe. Ale ja nie będę całego opisywał. Wymienię rzeczy najważniejsze... mianowicie morderca!! Tak, jest jeden - Roman Bridger - reżyser Stab 3. Celowo wcześniej o nim nie wspominałem, bodo tej pory nie był on znaczącą postacią w filmie. Teraz motywy... Roman jest bratem (!) Sidney. Dawniej ich matka Maureen faworyzowała Sid, nikomu nie mówiła, że ma syna. Roman na drodze zemsty rękami Billy'ego Loomis'a zabił swoją matkę, a potem usiłował Sid. Billemu się nie udało, więc teraz on kończy swe dzieło... kończy trylogię. Niestety jak to w Scream'ie bywa to morderca ginie ostatecznie. Tak jest i tym razem.


3). ZASADY RANDY'EGO

KRZYK
Zasada nr 1
Żadnego seksu.

Zasada nr 2
Żadnego picia i ćpania - czynnik grzechu, rozwinięcie zasady nr 1

Zasada nr 3
Nigdy, przenigdy nie mów "Zaraz wracam", bo nie wrócisz...


KRZYK 2
Kolejne części są z definicji gorsze.
W drugiej części jest więcej trupów, krwi i flaków - widownia to lubi.
W sequelu możesz zginąć nawet gdy jesteś dziewicą.


KRZYK 3
1. Mordercą jest super-człowiek. Nie da się go zabić w tradycyjny sposób, jedyne co można zrobić to zamrozić jego głowę, odciąć ją, albo wysadzić w powietrze.

2. Każdy może zginąć - nawet główna postać ("Przykro mi Sid").

3. Przeszłość powraca - by uderzyć ze zdwojoną siłą. Wszystko co wiecie o przeszłości - zapomnijcie.


4). PODSUMOWANIE

KRZYK
Teraz już w sumie krótko, bo większość tego, co chciałem o filmie już powiedziałem... Ale mimo wszystko może się powtórzę, ale powiem, że film jest naprawdę świetny. Jest to bez wątpienia horror (grudniowy WOP - Gadanie), jednak nie na 100% poważny. Po prostu wyśmiewa on klasyczne horrory, zestawiając różne sytuacje z tychże, stając się przez to właśnie klasykiem. Weźmy przykładowo pierwsze sceny z filmu. Ulubionym filmem Casey (pierwszej ofiary psychopatów) jest Halloween. Gdy rodzice Casey wpadają do domu i orientują się, że coś jest nie tak, ojciec krzyczy do żony: Get in the car and drive down to the Mackenzie's! - słowa te pochodzą właśie z Halloween. Kolejną sceną, która łączy ze sobą w sumie motywy z dwóch filmów jest scena, w której Billy Loomis wchodzi przez okno do Sidney - robi on to w taki sposób jak Johnny Depp w Koszmarze z ulicy Wiązów (Wes'a Craven'a). W tej scenie słyszymy piosenkę Don't Fear The Reaper znaną z filmu Halloween. Jest jeszcze wiele przykładów, które nawiązują do innych horrorów. Na przykład cycata blondynka uciekająca przed mordercą schodami na górę zamiast drzwiami na zewnątrz jest po prostu stereotypem znanym z wielu klasycznych filmów grozy.
To chyba na tyle, jeśli chodzi o podsumowanie. Moją opinię na temat tego filmu już znacie. A jeśli nie to Wam mówię: TEN FILM JEST WSPANIAŁY!!!


KRZYK 2
Film ten jest jednak nieco gorszy od poprzednika, choć zależy jak na to patrzeć... Jest w nim spora ilość nawiązań do "jedynki", co mimo wszystko przemawia poniekąd na jegokorzyść. To taka moja króciutka opinia o Krzyku 2, który jest filmem ZNAKOMITYM i często do niego powracam i będę powracał nadal !


KRZYK 3
Film jest wg mnie znakomity, jest godnym zakończeniem trylogii.


TEXT BY.: scream
thecure@poczta.fm
Text pochodzi z Action Maga, dokłladnie z działu o horrorach - "Wrzask o północy".
Tam pierwotnie się ukazał.

Poprzedni artykuł Następny artykuł



Zbior cytatow z ekstra wyszukiwarka

 


Copyright 1999-2001 Magazyn internetowy NoName
Wszelkie prawa zastrzeżone