|

SUPERSTAR
Dzisiaj przygotowałem dla Was kilka życiorysów. Pierwszy dotyczy Winony Ryder i został nadesłany przez .kurta. Drugi to krótka notka o Wesie Crevenie mojego autorstwa, kolejny życiorys o Jamesie Cameronie autorstwa Kynesa... ENJOY!!
JJ
Winona Ryder (na prawdę Winona Laura Horowitz)
Przyszła na świat 29 października 1971 w miasteczku Winona w Minnesocie. Urodziła się jako jedno z czworga dzieci Cindy i Michaela Horowitz (jej rodzeństwo to Yuri, Sunyata i Jubal). Jej ojcem chrzestnym był Timothy Leary (amerykański guru LSD). Swoje imię zawdzięcza nazwie miejscowości, w której się urodziła i spędziła pierwsze lata swojego dzieciństwa. Gdy miała 7 lat rodzina przeniosła się do komuny hipisowskiej w północnej Kalifornii. Po roku Horowitzowie przeprowadzili się do Petalumy, miejscowości położonej niedaleko San Francisco, gdzie Winona zapisała się na kurs gry aktorskiej w American Conservatory Theater.
Na jednym z przedstawień ACT wypatrzyli ją producenci filmu "Desert Bloom" z Jonem Voigtem w roli głównej. Zaprosili dziewczynkę na zdjęcia próbne. Roli jednak nie dostała, za to zdjęcia z jej przesłuchania trafiły do producentów "Lucasa" (1986) Davida Seltzera. Winona debiutowała na ekranie jako dziewczyna tytułowego bohatera, a partnerowali jej Charlie Sheen oraz Corey Haim. W filmie tym wystąpiła już pod nazwiskiem Ryder, które "pożyczyła" od muzyka Mitcha Rydera. Wymyśliła je gdy spytana o to, jak chce się nazywać w filmie, czy tak jak nazywa się na prawdę, czy chce mieć pseudonim artystyczny, usłyszała muzykę ww artysty i podała jego nazwisko. Po występach w "Square Dance" (1988) Daniela Petrie oraz "1969" (1988) Ernesta Thompsona, Winona zagrała obok Michaela Keatona, Geeny Davis i Aleca Baldwina w ekscentrycznej komedii "Sok z żuka" (1988) Tima Burtona. Rola Lydii, nastolatki - pesymistki, która rozmawia z duchami, po raz pierwszy zwróciła na nią uwagę prasy. W 1989 r w "Heathers" Michaela Lehmanna Winona nieumyślnie namówiła Christiana Slatera do morderstwa, natomiast w "Great Balls of Fire" Jima McBride'a wcieliła się w 13-letnią żonę piosenkarza Jerry'ego Lee Lewisa. Udane filmy przyniósł aktorce rok 1990. Dużym powodzeniem cieszył się "Edward nożycoręki" Tima Burtona, w którym wystąpiła obok Johnny'ego Deppa. Uznanie krytyków przyniosła jej rola Dinky w "Witaj w domu, Roxy Carmichael". W końcu "Syreny" (1990), komedia o latach 60. w reżyserii Richarda Benjamina, gdzie partnerowała Cher oraz Christinie Ricci, przyniosły jej pierwszą nominację do Złotego Globu oraz nagrodę krytyki National Board of Review. Winona powoli zaczęła się męczyć rolami nastolatek, które jej ciągle powierzano, pragnęła zagrać wreszcie postać dojrzałą.
Jim Jarmusch zaoferował jej rolę dziewczyny-taksówkarza, która marzy o karierze mechanika w "Nocy na Ziemi" (1990). Następnie miała zagrać w trzecim "Ojcu chrzestnym" Francisa Forda Coppoli, ale choroba spowodowana wyczerpaniem zmusiła aktorkę do rezygnacji z roli. Do reżysera Winona wróciła po roku ze scenariuszem "Draculi" autorstwa Jima Hurta według powieści Brama Stokera. Coppoli pomysł przypadł do gustu i w 1992 roku na ekrany kin wszedł film, w którym Ryder zagrała ukochaną Draculi (Gary Oldman). Była to jej pierwsza z szeregu kostiumowych ról. Kreacje wysoko ocenione przez krytykę stworzyła aktorka w "Domu dusz" (1993) Billy'ego Augusta według powieści Isabele Allende oraz w "Wieku niewinności" (1993) Martina Scorsese według książki Edith Wharton, za który Ryder otrzymała Złoty Glob oraz kolejną nagrodę krytyki National Board of Review, a także nominację do Oscara oraz nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej. W adaptacji powieści Louise May Alcott "Małe kobietki" (1994) Gillian Armstrong aktorka wcieliła się w postać pisarki Jo March, za co Amerykańska Akademia Filmowa po raz drugi nominowała ją do Oscara. W tym samym roku Winona powróciła na chwilę do repertuaru współczesnego i wystąpiła jako ambitna dwudziestolatka w "Orbitowaniu bez cukru" (1994) Bena Stillera. Od tamtej pory wystąpiła w 12 filmach, zarówno współczesnych, historycznych, jak i fantastycznych. Oglądać ją można było m.in. w "Skrawkach życia" (1995), "Czarownicach z Salem" (1996) według dramatu Arthura Millera i "Celebrity" (1998) w reżyserii Woody'ego Allena. W 1999 r. zadebiutowała jako producentka oraz wystąpiła obok Angeliny Jolie w "Przerwanej lekcji muzyki" według autobiograficznej powieści Susanny Kaysen. W roku 2000 mają się odbyć premiery "Autumn in New York" oraz "Lost Souls", a w 2001 "Just to Be Together", w którym znowu wystąpi obok Johnny'ego Deppa.
W 1997 r. magazyn "People" umieścił Ryder na liście 50 najpiękniejszych ludzi świata. W tym samym roku miesięcznik "Empire" przyznał jej drugie miejsce wśród największych gwiazd w historii kina, natomiast dwa lata później umieścił ją w gronie 100 najważniejszych ludzi w dzisiejszym kinie.
Winona uchodzi za osobę bardzo wrażliwa i troskliwą. Spotykała się z Johnnym Deppem (mieli nawet zostać małżeństwem), Christianem Slaterem, Davidem Pirnerem, Davidem Duchovnym oraz Mattem Damonem. Opublikowała fragmenty swojego pamiętnika.
Wybrana filmografia:
Edward Nożycoręki (Edward Scissorhands) - 1990 Noc na ziemi (Night on Earth) - 1991 Wiek niewinności (Age of Innocence, The) - 1993 Małe kobietki (Little Women) - 1994 Orbitowanie bez cukru (Reality Bites) - 1994 Skrawki życia (How to Make an American Quilt) - 1995 Chłopcy (Boys) - 1996 Czarownice z Salem (Crucible, The) - 1996 Obcy 4: Przebudzenie (Alien: Resurrection) - 1997 Celebrity - 1998 Przerwana lekcja muzyki (Girl, Interrupted) - 1999 Zagubione dusze (Lost Souls) - 2000 Autumn in New York - 2000
Text by .kurt
MISTRZ HORRORU
Wes Creven ukończył wydział filozoficzny i pisarski uniwersytetu w Baltimore. Jako reżyser debiutował w 1972 roku filmem "Last House On The Left". Nie był t rewelacyjny start, ale został dostrzeżony. Ukazał upodobanie Crevena do kina łączącego aurę niepokoju z ironią. Od tamtego momentu reżyser nakręcił 14 filmów fabularnych, z czego zdecydowana większość to horrory. Craven odrzucił stare schematy dotyczące tego gatunku a nakręcony w 1984 roku "Koszmar z ul. Wiązów" pokazał jak wielki talent w straszeniu posiada. Inne znan filmy Cravena to min.: "Przyjaźń na śmierć i życie", " Wąż i Tęcza", "Night Visions", "Rozpruwacz umysłów" czy "Nowy koszmar Wesa Crevena". Ostatnio jednak nieoczekiwaną popularność i przychylne opinie krytyków przyniósł mu film "Koncert na 50 serc" z Meryl Streep. A ostatnio straszy Nas swoimi "Krzykami", z czego trzecia część wchodzi 26 października do kin.
Text by. Jointjames
James Cameron
James Cameron urodził się 16 sierpnia 1954 roku w Kapuskasing, Ontario w Kanadzie. Pochodził z średnio zamożnej rodziny. Jego ojciec - Phillip - pracował w swoim zawodzie jako inżynier elektronik, a matka - Shirley - jako artysta plastyk. Oprócz niego w domu było jeszcze pięcioro dzieci. Jego życie w Kanadzie skończyło się bardzo szybko. Przeniósł się do Kalifornii gdzie uczęszczał na California State University, niestety nie ukończył go, a nawet został stamtąd wyrzucony. Cameron od najmłodszych lat był zapalonym miłośnikiem fantastyki. Czytał każdą książkę jaka wpadła mu w ręce. Gdy pierwszy raz zobaczył "2001: Odyseja Kosmiczna" Kubricka, postanowił zająć się badaniami nad nowymi efektami wizualnymi. W międzyczasie poślubił kelnerkę (stała się ona później inspiracją do postaci głównej bohaterki z "Terminatora") i pracował w różnych zawodach (jako maszynista, kierowca ciężarówki oraz kierowca autobusu szkolnego). Swoje ambicje wyrównywał w tym okresie pisząc opowiadania, scenariusze i malując obrazy. Jego usilne starania o pracę w branży filmowej owocują w końcu pracą przy filmie "Pirania 2". Był to drugorzędny horror, który pomimo kilku ciekawych i pomysłowych efektów nie wnosił nic nowego do kina. Tym dziwniejsze było, że kolejny film stał się super hitem i wyniósł Camerona do czołówki reżyserów w Holywood. Tym filmem był oczywiście "Terminator" (Elektroniczny morderca - 1984). Scenariusz do tego filmu Cameron sprzedał za dolara Anne Hurd i zastrzegł sobie sprawowanie kompletnej pieczy nad tym obrazem. Tak o nim pisze Jerzy Szyłak: "Terminator to film świadomie patetyczny, a przedstawiony w nim rozkład sił jest całkowicie podporządkowany stereotypom. (...) Terminator jest kimś kogo uwielbiamy nienawidzić, bo reprezentuje bezinteresowne zło, totalną brutalność bezwzględną siłę. Ale z drugiej strony budzi podziw widzów, bo działa z absolutną perfekcją i skutecznością narzędzia kary boskiej". Film został bardzo dobrze przyjęty przez krytykę, a Cameron po tym sukcesie szybko ożenił się drugi raz z Ann Hurd. Po tym zwycięstwie Cameron wywalczył sobie prawo do kręcenia drugiej części Obcego. Film wszedł na ekrany w 1986 (Obcy - Decydujące starcie) i stał się ogromnym sukcesem kasowym.
Było to fascynujące, zrobione z wyczuciem stylu, wielką sprawnością warsztatową i epickim rozmachem, widowisko. Nikomu za bardzo nie przeszkadzało, że postacie w filmie są płytkie i papierowe. Akcja kolejnego filmu Camerona rozgrywa się w głębinach morskich. Film "Abyss" (Odchłań - 1989) opowiadał o kontakcie ludzi z nieznaną formą życia pozaziemskiego. W filmie tym widać wiele naleciałości z takich filmów jak "Bliskie spotkania III stopnia". Krytycy potraktowali ten film jako kompletną klapę i taka też była ta produkcja od strony komercyjnej. Pomimo tego w filmie "Otchłań" możemy ujrzeć całe spektrum możliwości kina Camerona i wszelkie jego niedociągnięcia. W 1991 roku Cameron realizuje drugą część Terminatora. W "T2: Dzień sądu" Cameron wykorzystuje efekty, które pojawiły się w "Otchłani", a dodatkowo dzięki rozwojowi komputerów ulepsza je znacznie. Film ten w jawny sposób bazował na sukcesie pierwowzoru co jednak nie przeszkodziło mu stać się kolejnym wielkim hitem. Przyjaźń z Arnoldem Schwarzenegerem zaowocowała kolejny raz w 1994 roku doskonałą komedią sensacyjną "Prawdziwe kłamstwa". Film ten, oprócz typowego ogromu efektów specjalnych, oferował sporą dawkę humoru. Takie potraktowanie filmu nie było do tej pory spotykane u Camerona i zapowiadało przełom w karierze. Tak się też stało, Cameron bliski bankructwa, postanawia położyć wszystko na jedną kartę i w 1997 roku kręci "Tytanic'a". Film ten kosztował 200 mln. dolarów i pomimo sporych kłopotów z ukończeniem okazał się wprost oszałamiającym sukcesem. Film został w równej mierze obsypany Oscarami, pochlebstwami krytyków i widzów. Jaki film jest w rzeczywistości, każdy powinien ocenić sam. Mnie osobiście podobał się raczej średnio, ale trzeba przyznać, że był to pierwszy film, który łączył w sobie elementy doskonałego kina rodzinnego (trochę akcji, trochę romansu, trochę humoru i trochę tragizmu). Film został nakręcony ze znanym już widzom perfekcjonizmem artysty i wyniósł Camerona na piedestał. Obecnie Cameron ma kolejną żonę - aktorkę Lindę Hamilton, z którą ma córkę, ale w tym związku nie układa się zbytnio. Ostatnio reżyser pokazuje się z aktorką Suzy Amis. Oczywiście Cameron nadal pracuje nad kolejnymi filmami, a jakie będą pokaże przyszłość.
Text by. Kynes Copyrights (c) 1999-2000 WWW.Zalogag.pl
Na koniec kilka adresów sławnych person [znak "," oznacza iż dalszą część adresu należy pisać pod spodem]...
JEENY GARTH - c/o ICM, 8942 Wilshire Blvd., Beverly Hills, CA 90211, USA
ANNA PAQUIN - c/o double happy, Agency, P.O. Box 9585, Welington, Nowa Zelandia
PATRICK STEWART - c/o ICM, 8942 Wilshire Blvd., Beverly Hills, CA 90211, USA

Copyright (c) 1999 - 2000 NoName |
|